در حصار تنگ آغوشت

استشمامت میکنم...

نگه ات میدارم

در لحظه لحظه فلش های ذهنم

این بار میخواهم عکاسی کنم

نه از لبخندت

فقط از گرمای چشمانت

پسرک...

گاهی دخترکِ قصه ات را

بانویِ من

صدا کن!

گاهی که با عجله یا با حرص!

اسمت را صدا می زند

آرام بگو:

جانم؟

تا ببینی چه آرام و با شرم می گوید:

جانت بی بلا...

گاهی بی دلیل برایش

یک جعبه شکلات یا پاستیل بخر

کنارش بنشین و تماشا کن دخترک را...

که ذوق می کند

از همان جعبه ای که باور کن

شیرینش بیشتر بخاطرِ دستانِ توست...

پسرک...

بیا یک رازِ دخترانه برایت فاش کنم:

دخترها بیشتر از هر چیز

سادگی دوست دارند

یک سادگی

پر از شوق هایِ کوچک و رنگی

پسره به دختری که تازه باهاش دوست شده بود میگه :
امروز وقت داری بیای خونمون؟
دختره : مامانم نمیذاره با چه بهونه ای بیام؟
پسره : بگو میخوام برم استخر...
دختره اومد خونه دوست پسرش
پسره : تو که اومدی استخر مثلا باید موهات خیس باشن،برو تو حموم موهاتو خیس کن!
وقتی دختره میره حموم،پسره به دوستاش زنگ میزنه...
پسره و دوستاش یکی یکی...
این آخری که رفت حموم ، نه یک ساعت نه دو ساعت ، موند تو حموم...
دیدن این دیر کرد ، رفتن حمومو یهو دیدن دختره و پسره رگ دستشونو باهم زدند

و گوشه حموم افتادن و روی دیوار حموم نوشته :
نامردا خواهرم بود...

گونه هایم خیس است ؟
باز با این رفیقم ، نامش چه بود ؟ هان ! باران …
باز با “باران” قدم زدم ؟
هزار باربا خودم گفتم باران رفیق خوبی نیست برای تنهایی هایم
همدم خوبی نیست برای درد هایم
فقط دلتنگی هایم را خیس و خیس و خیس تر میکند …

کاش می شد سر زمین عشق را

در میان گامها تقسیم کرد

کاش می شد با نگاه شاپرک

عشق را بر آسمان تقسیم کرد

کاش می شد با دو چشم عاطفه

قلب سرد آسمان را ناز کرد

کاش می شد با پری از برگ یاس

تا طلوع سرخ گل پرواز کرد

کاش می شد با نسیم شامگاه

برگ زرد یاس ها را رنگ کرد...